Lees het originele artikel

Vertaald door Deepl
Lees het originele artikel

Meer dan een gedenkteken blijft het Oorlogsmuseum van Bastenaken een symbool van de Belgische dankbaarheid jegens de gesneuvelden van de Slag om de Ardennen, maar de nieuwe ervaringen die het museum biedt, zijn ook een levendige oproep tot vrede.

Kort na de Tweede Wereldoorlog opende Franz Arend in 1950 een klein museum, dat hij het “Bastogne Nuts Museum” noemde.

Deze slag, aan de andere kant van de Atlantische Oceaan bekend als “De Slag om de Ardennen”, wordt vandaag de dag nog steeds herdacht door de Amerikanen. De Duitsers deden een laatste poging om Antwerpen te bereiken door met hun pantservoertuigen opnieuw de Ardennen over te steken. Aanvankelijk rukten zij in volle vaart op, maar zij werden geblokkeerd door een gebrekkige logistiek en vooral door een onverwachte haard van verzet in Bastogne. Op 22 december vroeg een Duitse afgezant aan generaal Mc Auliffe om zich over te geven, zijn antwoord “Nuts!”

Hoewel de Amerikaanse overwinning onbetwistbaar was, verloren tienduizenden jonge mannen en burgers hun leven in deze laatste zinloze zet van Hitler.

De oorlog was net afgelopen toen vooraanstaande politieke figuren besloten hulde te brengen aan de Amerikaanse soldaten die op Bastogne-grond waren gesneuveld. Zij hadden slechts één jaar nodig om dit gebouw op te richten, een waar symbool van het Amerikaanse verzet op Belgische bodem en van de vriendschapsbanden tussen de twee gebieden.

Het monument werd ingehuldigd op 16 juli 1950 ten overstaan van 10.000 mensen, waaronder generaal Anthony McAuliffe.

De architect Georges Dedoyard  veld, gewond of vermist. In het hart van dit gedenkteken staat de Latijnse zin “Populus Belgicus memor liberatoribus Americanis” (“Het Belgische volk gedenkt zijn Amerikaanse bevrijders”). 

©bastognewarmuseum

Op 16 juli 1950 voegde de voorzitter van de plechtigheid er tijdens de inhuldiging aan toe: “Moge deze inscriptie in steen ook in herinnering worden gegrift”.

In 1965 verkreeg Guy Franz Arend een stuk grond van de stad Bastenaken, waar hij het Historisch Centrum van Bastenaken kon openen, dat in 1976 werd ingehuldigd. Met het verstrijken van de tijd zijn Bastogne en zijn museum bezocht door vele strijders van beide legers, onder wie veel veteranen, die altijd de herdenkingen bijwoonden.

In 2014 werd de stervormige structuur van het Bastogne Historical Center uitgebreid met een nieuw gebouw en op 22 maart 2014 werd het museum heropend als het « Bastogne War Museum». Het museum, dat al een groot museaal succes was, heeft zijn inhoud sinds juli 2022 verder verrijkt. De oppervlakte is verdubbeld, voor de tweede keer in 8 jaar. Het is nu 2.500 m² groot. En het centrum is een echt referentiepunt geworden voor de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog.

Sinds 2014 worden bezoekers verwelkomd door vier personages die hen tijdens de reis langs de verschillende zalen zullen vergezellen. De GI Bob, de Duitse soldaat Hans, Mademoiselle Mathilde, lerares en verzetsstrijdster, en Emile, de kleine bastaard.

Het bezoek begint met een reconstructie van een gemartelde straat in Bastogne, en vervolgens komt u in een bioscoop uit de jaren 1950, waar u de film “Generation 45” kunt zien. Met beelden op het plafond, rechts en links, en natuurlijk voor u, beleeft u een echte samenvatting van de hedendaagse naoorlogse geschiedenis. Deze film is van een zeer hoge kwaliteit en overstelpt de kijker met emoties. De beelden zijn verbonden met het leven van een soldaat die trouwde met een Belgische vrouw en een Duitse soldaat die gevangen werd genomen en uiteindelijk trouwde met een jonge vrouw uit de streek. Deze twee mannen zijn zeer betrokken bij de plicht tot herdenken, maar ook bij een cultuur van verzoening.

Na deze film worden we ondergedompeld in een halfduisternis die symbool staat voor de donkere jaren na de Eerste Wereldoorlog. Vernedering van het Verdrag van Versailles, economische crisis, opkomst van het nationalisme.

Een audiogids begeleidt de bezoeker van scherm tot scherm, met commentaar van Bob, Hans, Mathilde en Emile. Er is veel tekst om te lezen, maar dit instrument maakt het veel gemakkelijker!

De verschillende landschappen zijn zeer realistisch en de toegang is goed georganiseerd. Zo kunnen we een persconferentie bijwonen na de landing van de Geallieerden, en een samenvatting van de verschillende oorlogsjaren met een 3D-film, dan bevinden we ons tijdens de Slag om de Ardennen, in een van de schuttersputjes, waar de Gis wanhopig zaten te wachten op versterkingen, waarover ik u later meer zal vertellen.

Nog steeds in het museum zal de bezoeker een nacht doorbrengen in een café tijdens de veldslag, een keldersetting met vluchtelingen, levensgrote animatie, opnieuw, met de uitleg van de audiogids, de lotgevallen van onze 4 personages.

Een bezoek aan dit museum is overweldigend. Van een levendig eerbetoon aan de tienduizenden Amerikaanse soldaten die op onze bodem zijn gesneuveld, heeft het Bastogne War Museum zijn missie van herdenking en dankbaarheid behouden, maar er een diepgaande educatieve dimensie aan toegevoegd, door te laten zien dat er niets moois of eervols is aan oorlog. Welk uniform men ook droeg, het lijden was hetzelfde voor soldaten en burgers. Er waren wreedheden, massamoorden op krijgsgevangenen, gijzelaars onder de burgerbevolking.

Zoals wij uit de film “Générations 45” hebben begrepen, eindigde deze oorlog pas echt met de val van de Berlijnse Muur.

Na het bezoek aan het museum, een korte wandeling naar het Mardasson monument, en u kunt zelfs omhoog kijken om het landschap te bewonderen.

En onder de Mardasson, de crypte. Onder het monument bevindt zich een gebedsplaats voor de Amerikaanse soldaten die tijdens de Slag om de Ardennen op ons grondgebied vochten en die tot verschillende geloofsgemeenschappen behoorden: katholiek – protestant – joods. Deze plaats bestaat dus uit 3 altaren waarvan de wanden uit mozaïeken zijn gemaakt. De mozaïeken van Fernand Léger (Franse kunstenaar) zijn de enige mozaïekwerken van de kunstenaar die in de wereld bestaan. Het werd opgericht op initiatief van de echtgenotes en moeders van de gesneuvelde soldaten.

Dit bezoek is een perfect middel om mensen bewust te maken van het feit dat oorlogszucht alleen maar lijden voor de mensen zal meebrengen.

En tenslotte, een bezoek aan het Bois Jacques

Tijdens de Slag om Bastogne was Jacques Wood, net als het hele gebied, het toneel van verschrikkelijke gevechten tussen het Amerikaanse en het Duitse leger.

Beroemd geworden door de televisieserie Band of Brothers (HBO, Spielberg, 2001), is de site in de loop der jaren een echt bedevaartsoord geworden waar men nog steeds de overblijfselen kan waarnemen van de kuilen die de strijders groeven om zich te beschermen (de fox-holes).

De stad Bastenaken heeft dus de nodige stappen ondernomen om dit bos, waar de littekens van de geschiedenis nog zo levendig zijn, te klasseren.

De nieuwe ervaring die in Bois Jacques is ontwikkeld, stelt bezoekers in staat zich onder te dompelen in het leven van Amerikaanse parachutisten op dit slagveld dankzij een mobiele applicatie met augmented reality.

Door middel van een reis van zes meeslepende 360° geolocatievideo’s deelt de bezoeker het dagelijkse leven van de G.I.’s die zich verschansten in de schuttersputten. Elk audiovisueel werk volgt een scène uit het leven van de soldaten van een van de afdelingen van de beroemde Easy Company in het dagelijkse leven van de strijd, waarbij elke plek verbonden is met een bepaalde dag en gebeurtenis.

De reconstructies die via de mobiele applicatie worden gepresenteerd, worden becommentarieerd door de Franse auteur en regisseur « Nota Béné », wiens YouTube-kanaal meer dan 2 miljoen abonnees heeft!

Het is moeilijk om dit artikel af te sluiten. Ik denk dat slechts een bezoek van één dag u in staat zal stellen te genieten van dit totale succes, zowel uit toeristisch oogpunt als uit het oogpunt van de plicht tot herdenking.